گیلنا – هیئت ریحانه الحسین منجیل یکی از هیئتهایی است که تصمیم گرفتن برخلاف سالهای گذشته که عزاداران به حسینیه میآمدند آنان با حضور در کوچههای منجیل استقبال عشاق اباعبدالله الحسین (ع) رفتند.
به گزارش گیلنا از رودبار، فارس نوشت؛همگان شنیدهایم که میگویند این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست ولی بهراستی چه میشود ۳۶۵ روز عاشقان سیدالشهدا لحظهشماری میکنند برای محرم.
برای محرمی که هرچه به آن نزدیکتر میشویم دلهای عاشقان بیتاب عزاداری برای معشوق میشود و در این هنگام همه مردم از پیر و جوان، زن و مرد دستبهدست هم داده و تمام شهر و محلات را سیاهپوش میکنند که همانا این سیاهپوش کردن گواه روشنی دل شیعیان است.
قطعاً در مکانی که در آن نمادی از غم و اندوه باشد امواج منفی در آنجا وجود دارد ولی امان از کربلا که حتی معنای عزا را هم تغییر داد، آری در ماه محرم تمامی فکرها به یک مکان معطوف است و آنهم کربلا است چون فکر کردن به آنهم اوج عاشقی با معشوق و لذت است.
عدهای از محبان و عزاداران امام حسین (ع) را افسرده و غمگین مینامند ولی نمیدانند سیاهی زدن برای سیدالشهدا و قرمزی رنگ خون پر از صحبت، فرهنگ و عاشقی است آنها نمیدانند شال و پیراهن مشکی عزاداری ارباب بیسر دشت نینوا نماد نوکری ما برای امام مظلومان است آنها نمیدانند نصب بیرقهای مشکی یعنی دعوت به مجلس عاشقی دعوت به مجلسی که در عبادت از جنس عزا ولی با عطر و بوی بهشتی است.
ورود به ماه محرم برای ما گیلانیها که دارای آدابورسوم خاصی هستیم یک اتفاق خاص و اثربخش است زیرا خود را مهیا پذیرایی از عزاداران سیدالشهدا میکنیم، ولی امسال جهان پذیرای یک مهمان ناخوانده به نام کووید ۱۹ بود که از ۶ ماه قبل وارد گیلان شده و مردمان بسیاری را بیمار و خانوادههای بسیاری را داغدار کرد.
با شیوع کرونا هیئتیهای شهرستان منجیل همصدا با تمامی هیئتهای استان به عشق حسین (ع) از عزاداری در اماکن مسقف ممانعت به عملآورده و بر آن شدند که هر کوچه و خانه را حسینیه کنند تا بار دیگر ثابت کنند ما ملت امام حسینیم.
هیئت ریحانه الحسین منجیل یکی از هیئتهایی است که تصمیم گرفتن به دستور مقام معظم رهبری در خصوص تبعیت از ستاد کرونا مراسم بزرگ خود را در مکان مسقف تعطیل و امسال برخلاف سالهای گذشته که عزاداران به حسینیه میآمدند، این بار آنان با حضور در کوچههای منجیل به استقبال عشاق اباعبدالله الحسین (ع) رفتند.
مسؤول هیئت ریحانه الحسین (ع) منجیل میگوید ما مراسم خود را هرساله در حسینیه منجیل و با جمعیتی بسیار زیاد برگزار میکردیم ولی امسال تصمیم بر این شد با توجه به شیوع کرونا هیئتی سیار راه انداخته و روزی یک الی دو ساعت به کوچههای منجیل رفته و در آنجا عزاداری میکنیم.
به گفته رضا مقدس هر شب اعضا هیئت ریحانه الحسین (ع) به منزل یکی از شهدای گرانقدر منجیل رفته و پدر و مادر و اعضا خانواده آن شهید با عکس شهید خود به بیرون منزل آمده و روضه علیاکبر برای آن خانواده میخوانیم که با استقبال بسیار خوب مردم مواجه شده است.
وی معتقد است هیئتیها باید خود را مهیا عزاداری در هر شرایطی کرده و فرهنگ حسین (ع) و قیام عاشورا را در بین جوانان رواج دهند زیرا اگر فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه کمرنگ شود کشور روند رو به رشد خود را از دست میدهد.
بعضی وقتها با خود میگویم چگونه است که گریه کردن برای امام حسین در ماه محرم اینچنین باعث آرام شدن روح انسان و شادی درونی، سینه زدن برای امام سوم مظلوم ما شیعیان نهتنها باعث درد نمیشود بلکه انگار باری را از دوشمان برمیدارد، چه میشود وقتی عزیز خود را از دست میدهیم گریه و اشک بیشتر باعث اندوه ولی گریه برای سیدالشهدا لذت درونی ایجاد میکند و اینجاست به یاد حدیثی از امام صادق (ع) میافتم که میگوید شب و روز باید برای حدم حسین خون گریست، آری حسین جنس غمش فرق میکند.